۱۳۹۵ خرداد ۲۷, پنجشنبه

خوابگاه دانشگاه است یا بازداشتگاه

اعتراض دانشجویان به تبعیض جنسیتی و کنترل ویژه خوابگاه های دختران

 
خوابگاه دانشگاه است یا بازداشتگاه 
• قانون گذاران و متولیان دانشگاه تهران امروز بر آن شدیم تا با شما بی واسطه و صریح سخن گوییم و این متن، نه تقاضا نامه و نه شکواییه که دادخواهی کسانی است که از تبعیضی که هر دم بیش از پیش بر زنان روا می‌رود به درد آمده است، تبعیضی که خود عامل اصلی مصیبت‌های اجتماعی فراوان و ناهنجاری‌هایی است که هر روز خبرساز است اما نه تنها درمان نمی‌گردد، که هر لحظه افزونی می‌گیرد... ...
اخبار روز-جمعی از دانشجویان خوابگاههای دختران دانشگاه تهران با انتشار بیانیه ای به تبعیض جنسیتی و کنترل شدید ورود و خروج دانشجویان دختر و ارتباطات آنان در خوابگاه ها و فضای دانشگاه اعتراض کردند. دانشجویان می گویند برخورد با مردان و زنان در خوابگاه ها دوگانه است، مسئولان خوابگاههای دختران را با اعمال مقررات ویژه به بازداشتگاه تبدیل کرده اند. دختران در خوابگاه ها حتی برای یک دقیقه دیرکرد مورد بازخواست و تهدید قرار می گیرند. 
یکی از فعالان دانشجویی دانشگاه تهران در باره بیانیه اعتراضی دختران دانشجو به ایلنا گفت: بارها یا به صورت گروهی و یا شخصا به مسئولان دانشگاه در خصوص قوانین؛ نامه نوشتیم و اعتراض خود را مطرح کردیم، در نهایت وقتی به نتیجه نرسیدیم؛ تصمیم به نوشتن بیانیه و انتشار آن کردیم تا شاید توجه مسئولان از این طریق جلب شود. 
وی افزود: خوابگاه دخترانه چمران حدود ۲ هزار و خوابگاه فاطمیه حدود ۳ هزار دانشجو دارد که اغلب این دانشجویان از تبعیض جنسیتی و قوانین غیرمنطقی خوابگاه‌ها ناراضی هستند.
این فعال دانشجویی ادامه داد: اعتراض ما به تبعیض جنسیتی برای ورود و خروج دختران است که بسیار سختگیرانه اعمال می‌شود؛ در حالی که این سخت‌گیری‌ها چیز نانوشته‌ای است و برای پسران هم چنین قوانینی لحاظ نمی‌شود.
وی با بیان این مطلب که تا یک سال‌ و نیم پیش خوابگاه هنگام تاخیر دانشجویان فرم تاخیری را در اختیار دانشجویان می‌گذاشت و پس از آن با خانواده‌ها تماس می‌گرفت و این تاخیر را اطلاع می‌داد، گفت: اما از یک سال‌ونیم پیش دانشگاه تهران بدون اطلاع قبلی از ساعتی به بعد، فرم جدیدی جلوی دانشجو می‌گذارد و دانشجو باید تعهد بدهد.
این فعال دانشجویی ادامه داد: در آیین نامه ضوابط و مقررات سکونت در خوابگاه‌های دانشجویی این دانشگاه آمده است؛ با دانشجویانی که ماهیانه بیش از سه مورد تاخیر غیرموجه و یا سه مورد تاخیر در مراجعه به خوابگاه داشته باشند، برابر مقررات انضباطی برخورد و نهایتا دانشجو از خوابگاه محروم خواهد شد؛ این در حالی است که این شرایط برای پسران اصلا صدق نمی‌کند و این محدودیت‌ها فقط برای دختران اعمال می‌شود.
بیانیه ی دانشجویان
در این بیانیه ی اعتراضی دانشجویان نوشته اند:«مسئولین خوابگاه های چمران و فاطمیه؛ قانون گذاران و متولیان دانشگاه تهران امروز بر آن شدیم تا با شما بی واسطه و صریح سخن گوییم و این متن، نه تقاضا نامه و نه شکواییه که دادخواهی کسانی است که روح عدالت طلبشان از تبعیضی که هر دم بیش از پیش بر زنان روا می‌رود به درد آمده است، تبعیضی که خود عامل اصلی مصیبت‌های اجتماعی فراوان و ناهنجاری‌هایی است که هر روز خبرساز است اما نه تنها درمان نمی‌گردد، که هر لحظه افزونی می‌گیرد...
حضرات و جنابان، در روزگار ما، بر هیچ انسان دانا و آگاهی پوشیده نیست که زنان و مردان در احساس، شعور، توانایی عقلی و اراده ی انسانی، بی شک برابرند و بنا بر همین اصل، عقل سلیم حکم می‌کند حقوق انسانی دو جنس یکسان باشد و هیچ وجودی اجازه‌ی محدود نمودن و پایمال کردن حقوق مسلم دیگری را نداشته‌باشد.
اما گویی دانشگاه دیگر سنگر آزادی نیست و ریشه‌های تبعیض، نه در فرهنگ باطل و اصلاح نشده، که در دل محیط آکادمیک رشد و نمو می یابد»
درادامه بیانیه ی دانشجویان آمده است:« برایمان توضیح دهید چرا باید بپذیریم دلیل محدودیت غیر منطقی ساعات ورود و خروج دختران، تأمین امنیت آن‌هاست؛ درحالی که، خوابگاه چمران با قرار داشتن در دور افتاده‌ترین و صعب‌الوصول‌ترین نقطه‌ی مکانی ممکن، توسط متولیان این قانون برای حدود ۲۰۰۰ دانشجوی کارشناسی دختر، تعیین شده‌است؟ جایی که پس از ساعت ٨ و نیم شب، به ندرت اتوبوسی گذر می‌کند و برای طی مسیر خوابگاه راهی وجود ندارد جز استفاده از تاکسی‌های دربست با نرخ هایی که رانندگان در شرایط معذوریت دختران با وجدان های بیدار خود تصویب می‌کنند؛ یا متوسل شدن به خودروهای شخصی برای پرداخت هزینه‌ی کمتر در حالی که هیچ ضمانتی برای حفظ امنیت آن‌ها وجود ندارد.
...زمانی‌ که تنها برای دختران و زنان، قانونی مصوب و محدودیتی اعمال می‌کنید، سخن گفتن از تأمین امنیت و سلامت توجیهی بیش نیست، چرا که هر زن بر این اساس که از عقل و ادراکی برابر با همتایان مذکر خود بهره‌مند است، توان درک موقعیت و تصمیم‌گیری در مورد امور مربوط به خود را دارد و دخالت بی دلیل خوابگاه و دانشگاه در زندگی شخصی وی جز زیر سوال بردن استقلال، آزادی عمل و عزت نفس وی، نمی‌تواند هدفی درپی داشته باشد 
اگر صحبت از خطری در میان باشد برخاسته از اشتباه بزرگ خود شما در تعیین موقعیت مکانی خوابگاه است و آن‌چه اکنون در جریان است بی‌احترامی به حقوق فردی غیر قابل انکار زنان و بروز رفتارهای قیم مآبانه با ادعای وجود ضعف در قوه‌ی تشخیص خطر آن‌هاست.»
قوانین و مقررات ویژه خوابگاه دختران:
ماده ۱٨) شرایط ملاقات در خوابگاه دختران :
۱-۱٨ ) اوقات ملاقات دانشجویان به تناسب فصل از طرف اداره امور خوابگاه ها تعیین و پس از آن ملاقات ممنوع می باشد.
۲-۱٨ ) ملاقات برای دیدار کننده مرد در اتاق های خوابگاه یا محوطه آن اکیدا" ممنوع است و فقط در محلی که به این منظور تعیین شده اسـت امکان پذیر می باشد.
٣-۱٨ ) ملاقات کننده مرد باید از بستــگان درجه یک دانشجو (پدر، برادر، همسر و عمو) بوده و شناسنامه خود را به مسئول خوابگاه ارائــــه و فرم مخصـوص ملاقات ( یا دفتر مربوطه ) را تکمیل و امضاء نماید.
۴-۱٨ ) مسئول خوابگاه موظف است مشخصات ملاقات کننده مرد را قبل از صدا زدن دانشجو با مشخصات بستگان محرم دانشجو (که قبلا" در فرم مخصوص قید شده است) تطبیق دهد و در صورت مغایرت از ملاقات جلوگیری به عمل آورد.
ماده ۲۰ ) ضوابط و مقررات تاخیر و غیبت در خوابگاه خواهران:
۱-۲۰ ) دانشجو می تواند بعضی از شب ها فقط در منازل خویشاوندان ساکن در شهری که قبلا" مشخصات آدرس و نسبت آنها با دانشجو در فرم مربوطه قید شده و به تایید اولیای قانونی او رسیده است با رعایت سایر موارد حداکثر تا دو شب در هفته اقامت نماید.
۲-۲۰ ) دانشجــوی متقاضی موظــف است مراتـب مندرج در ماده ۱-۲۰ را حداکثر یک روز قبل کتبا" به مسئــول خوابگاه اطلاع دهد و مشخصات خویشاوند خود را در فرم مربوطه ( یا دفتر ) ثبت نماید.
٣-۲۰ ) در صورت عدم تطبیق درخواست دانشجو با مشخصات و آدرس بستگان، مدیریت خوابگاه می تواند ضمن اطلاع رسانی به اولیای قانونی دانشجو، برابر مقررات رفتار نماید.
۴- ۲۰) دانشجوی دختری که مایل باشد در ایام تعطیل به شهرهای محل اقامت بستگان نزدیک خود مسافرت کند نیز مشمول موارد فوق الذکر می باشد.
۵-۲۰) دانشجو پس از مراجعت به خوابگاه موظف است حضور خود را به مسئول خوابگاه اعلام نموده و یا در دفتر ( یا فرم مربوطه ) ثبت نماید .
۶-۲۰ ) در صورت غیبت یا تاخیر غیرموجه در ورود به خوابگاه، دانشجو موظف است مدارک لازم مبنی بر موجه بودن غیبت یا تاخیر خود را به مسئول خوابگاه ارائه نماید .در چنین شرایطی است لازم است خانواده دانشجو حداکثر ۲ روز بود کتباً و یا حضوراً به مسئول خوابگاه توضیح دهند.
۷- ۲۰ ) با دانشجویانی که ماهیانه بیش از سه مورد تاخیر در مراجعه به خوابگاه یا غیبت غیرموجه داشته باشند برابر مقررات انضباطی برخورد خواهد شد.
خیابان‌خوابی دختر دانشجوی خوابگاهی!
برمبنای همین مقررات و قوانین ویژه ی خوابگاه دختران بود که یکی از دختران دانشجو را به خاطر ده دقیقه تاخیر به خوابگاه راه ندادند و خیابان خوابی او به رسانه های دولتی هم راه پیدا کرد. ایسنا از زبان دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی نوشت: "وقتی مطمئن شدم دری برای من باز نخواهد شد به فکر دوستان و آشنایان افتادم، هیچکس در آن شب نبود، تنها من ماندم و خیابان های تهران و صدای بوق و ترمز ماشین ها. ساعت ۲ نیمه شب شده بود و هیچ جایی نداشتم و باید به دنبال سرپناهی امن برای این شب می گشتم. مهمانسراها هم راهم نمی دادند و به سالن ترمینال پناه بردم و تا صبح روی صندلی با چشمانی خیره به کفش های مسافران شب را صبح کردم."
این دانشجوی ساکن خوابگاه در باره جزئیات «شب وحشتناک» به ایسنا گفت: آنشب حدود ۱۰ یا ۱۵ دقیقه دیر رسیدم و هر چه به مسئول خوابگاه اصرار کردم که هیچ سر پناه دیگری ندارم و اگر وارد نشوم باید تا صبح کنار خیابان بمونم، مسئول خوابگاه اجازه ورود به من نداد.
وی با اشاره به اینکه حدود نیم ساعت پشت در خوابگاه ماندم و التماس کردم تا بلکه در باز شود، می‌افزاید:‌ در این مدت باوجود تاریکی و حتی احتمال ایجاد مزاحمت‌ از سوی کارگران ساختمانی داخل کوچه، مسئول خوابگاه باز هم راضی به باز کردن در نشد.
این دانشجوی دختر درباره تجربه تلخ سپری کردن یک شب تا صبح در خیابان‌های تهران، می گوید: بعد از اینکه از بازشدن در خوابگاه ناامید شدم، به ناچار دنبال یک سرپناه گشتم. به چند مهمانسرا رفتم اما از آنجایی که نامه اماکن را می خواستند به من اتاق ندادند. به فکر دوستان و آشنایان افتادم، هیچکس در آن شب نبود، تنها من ماندم و خیابان‌هایی که سیاهی شب و سکوت ترسناکی آن را فرا گرفته بود و تنها گهگاه صدای بوق و ترمز ماشین‌ها بود که زهره ترکم می کرد.
این دانشجوی علامه می‌گوید: آن شب تا ساعت ۲ بامداد در خیابان‌های تهران سرگردان بودم. هنوز هم وحشت آن شب در من تازه است. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر