هر کودکی در هر نقطه این کره خاکی که باشد کودک است و حق حیات دارد و فرقی نمیکند حق حیات کودکان را چه کسانی و چگونه سلب میکنند. کودکانی که با بمبهای آمریکاییها و ناتو در افغانستان و عراق به بهانه مبارزه با تروریسم جان میدهند به همان اندازه کودکانی که در فلسطین توسط گلوله سربازان اسرائیلی جان میدهند حق حیات دارند، همانند کودکانی که به خاطر انفجار انتحاری یک تروریست بنیادگرا جانشان گرفته میشود.
گرفتن جان کودکان و سلب حق حیات یا ایجاد زمینهای برای به خطر افتادن جان کودکان درهرصورت محکوم است چه آن کودک پناهجوی سوری باشد که دریا جانش را میگیرد و جسدش را پس میزند چه آن کودک مهاجر افغان که ایران را به خاطر تبعیض ترک میکند تا در مسیر ترکیه تا اروپا طعمه قاچاقچیان اعضای بدن باشد. کودکی که کودکی نمیکند و جانش را از دست میدهد فرقی نمیکند در کجا باشد در آمریکای لاتین یا در همین حاشیه تهران.
چه فرقی میکند جان کودکان کاری که در کنار خیابانهای اصلی تهران جان میدهند باجان کودکانی که قربانی حملات وحشیانه تروریستهای داعش میشوند باجان آن کودکانی که توسط ارتش نئوتزار پوتین به بهانه مبارزه با داعش گرفته میشود با جان دخترکانی که قربانی سیاستهای ضد انسانی بوکوحرام میشوند و جان کودکانی که در کوبانی در آتش جنگ جان میدهند. با جان کودکانی در دوپلورە و توت سورخان و سردوش و… قربانی مین می شوند مین های مهار نشده از زمان جنگ ایران و عراق. به راستی این جان ها با جان هاوری قادرشوان، کودک اشنویه ای که با طناب دار، صحنه اعدام را برای پایان دادن به زندگی اش بازسازی می کند، چه فرقی دارد؟
جان دادن لحظه ای و آنی هم با جان دادن تدریجی فرق نمی کند مثل جان دادن پنهان و آشکار. چه فرقی میکند جان دادن لحظهای یک کودک در اثر اصابت یک بمب با جان دادن یک کودک پناهنده که لحظه ای دریا به کامش می کشد با جان دادن کودکی که زیر آوار کیسههای بزرگ زباله بهتدریج جانش گرفته میشود با جان نازنین کودکی که به ناگزیر بخاطر بالا بودن هزینه درمان از دست می رود؟
اما گویی جان برخی کودکان و شرایط آنها برای رسانه ها، سیاستمداران و صاحبان قدرت فرق دارد. گویی اگر لازم باشد میشود جان دادن برخی کودکان را سوژه تبلیغاتی نمود و برای تهییج عواطف انسانی از آنها برای مقاصد سیاسی استفاده نمود برای تصویب بودجه نظامی و جنگی و گسترش پیمان های نظامی منطقه ای و جهانی؛ و برعکس می شود برخی کودکان را نادیده گرفت و اصلا منکرشان شد.
هفته پیش بیلبوردهای بزرگ کلانشهر تهران در تسخیر کمپین حمایت از کودکان سوری بود. بیشک هیچ انسان آگاه و منصفی نمیتواند از کنار فاجعه انسانی در سوریه که محصول دخالتهای قدرتهای جهانی و حامیان منطقهای آنها است بهسادگی عبور نماید. تنها دیدن تصویر آیلان کودک سوری پناهنده، کودکی که دریا جانش را گرفت و جسمش را به نماد تسلط بربریت به جهان متمدن پس داد کافی است تا هر وجدان خفتهای را نسبت به جنایات طرفین درگیر در سوریه از اسد تا تروریست های بنیادگرا و حامیانشان بیدار کند؛ اما صحبت بر سر آن است که چگونه میشود در پایتخت ایران، اینگونه از حقوق کودکان سوری گفت و کمپین حمایتی به راه انداخت اما نسبت به وضعیت کودکان کار و زباله گرد و خیابانی در همین کلانشهرسکوت نمود؟ چگونه می شود بر کودکانی که در زمستان پیش رو ممکن است یخ ببندند چشم بست و آمار کودکان قربانی در محیط کار را به محاق برد؛ و آمار واقعی کودکان بازمانده از تحصیل را مثل آمار اسرار طبقه بندی شده از دسترس همگان خارج نمود.
اگرچه در زیر بنرها و تبلیغات میدانی برای کمپین حمایت از کودکان سوری نام هیچ ارگان رسمی نیست اما مالکیت این تابلوها و بیلبوردها در اختیار شهرداری تهران است. جایی که کودکان کار و زباله گرد توسط پیمانکاران این نهاد روزانه استثمار میشوند و نهادهای مرتبط با دولت بر این فاجعه انسانی چشمبستهاند.
کسانی که با اعمال برخی سیاستهای اقتصادی منجر به خیابانی شدن کودکان در ایران میگردند چگونه ممکن است بتوانند از موضعی انسانی از کودکان سوری حمایت کنند؟ کسانی که سیاست های آموزشی آنان در راستای افزایش کودکان بازمانده از تحصیل است، کسانی که سمینار و کنفرانس برگزار می کنند تا در سایه الفاظ زیبا چون توسعه و مشارکت مردمی، بی آینده شدن تحصیل کودکان طبقات فرودست را تئوریزه کنند، کسانی که کارِ کودک را تئوریزه می کنند تا کودکِ کار طبیعی جلوه نماید و… چگونه می توانند دم از حقوق کودکان سوری بزنند
با تمام این تناقضات در عملکرد برخی فرادستان در قدرت و نهادهای مرتبط با حقوق کودکان از آموزشوپرورش گرفته تا بهزیستی و از وزارت کار تا شهرداری و … وظیفه تمام افراد و نیروهای مترقی است که با تمام قدرت و توان جنگ در سوریه و خاورمیانه را محکوم نمایند و به عوامل دخیل در جنگ اعتراض کنند و هرگز فراموش نکنند که کودکان حق حیات دارند و دوران کودکی آنان باید مملو از طروات و شادابی و پویایی باشد و هر سیاستی که این حق را از کودکان سلب کند محکوم است چه سیاست های جنگ طلبانه و نظامی باشد که جان کودکان را در لحظه ای می گیرد چه سیاست های اقتصادی ضدانسانی که جان کودکان را ذره ذره می گیرد
تهران #نارمک #کرج #صادقیه #هشتگرد #طالقان٫ #ایران#
گیشا #خزانه #اکباتان #حصارک #دماوند #قیطریه٫امیرآباد #شوش #خزانه #تهران پارس #میدان آزادی٫#
#دانشگاه تهران#دانشگاه علم وصنعت#دانشگاه امیرکبیر#دانشگاه علامه
دانشگاه آزاد#دانشگاه کاربردی#انشجو#دانشگاه#جنبش#متحد
iran #تهران #ایران #
#ایران -نه به اعدام
آری به آزادی وبرابری دگر انديشان
#زرتشتی #اقلیت # مسیحی #کلیمی #بلوچ #ارمنی #سنی #شیعه #عرفان_حلقه #دروایش
#قوچان #بلوچستان #بندرعباس #کرمان #مهاباد #اهواز #اراک #تهران #کرج #اصفهان #کرمانشاه #شیراز #تبریز #رشت#آبادان #اردبیل #مهاباد #سنندج #زاهدان #ایران #شیراز #تهران #اصفهان #مشهد #تبریز #قزوين، #تنكابن #ایرانشهر #ساری #خوزستان #دزفول
#استان #دماوند #شهرستان #اسلامشهر #شهرستان #فیروزکوه #پردیس #ری #رباطکریم #شمیرانات #ورامین #پاکدشت #شهریار #ملارد #قرچک
#ايران #
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر